Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2007

Απαξίωση της παιδείας...

Η παιδεία στην Ελλάδα μέρα με τη μέρα απαξιώνεται:

* Οι φοιτητές αντί να είναι και πρώτοι στα μαθήματα και πρώτοι στους αγώνες, έχουν γίνει πρώτοι στην αντιγραφή και πρώτοι στις καταλήψεις.
* Για έρευνα ούτε κουβέντα μιας και ο κρατικός κουρβανάς το θεωρεί περιττή πολυτέλεια.
* Οι καθηγητές (και οι ομάδες τους) έχουν μετατραπεί σε μηχανές υποβολής προτάσεων σε ερευνητικά προγράμματα, έτσι ώστε να αγοράσουν εξοπλισμό και να κρατήσουν κόσμο στα εργαστήριά τους.
* Η υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων συνεχίζεται και το χάπι χρυσώνεται με προγράμματα ΕΠΕΑΕΚ (Ι/ΙΙ/ΙΙΙ) τα οποία δημιουργούν μια ψευδαίσθηση επιπρόσθετης χρηματοδότησης, η οποία όμως έχει ημερομηνία λήξης και αμφίβολα αποτελέσματα
* Το αρτηριοσκληρωτικό θεσμικό πλαίσιο στο πανεπιστήμιο και η μετά βδελυγμίας απόρριψη της αξιολόγησης καθυστερούν όποιες -έστω και καλοπροαίρετες - παρεμβατικές κινήσεις.

Από την άλλη πλευρά, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι μάννα εξ' ουρανού;
Έτσι θέλουν κάποια κυβερνητικά think tank να τα παρουσιάσουν προτάσσοντας:

* Μείωση της εκροής συναλλάγματος προς χώρες της ΕΕ και ειδικά την Αγγλία.
* Ένταση του ανταγωνισμού και αναβάθμιση των δημοσίων πανεπιστημίων.
* Μηχανισμούς διασφάλισης της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
* Προσέγγιση μεγάλων ιδρυμάτων στην Ελλάδα και μεταφορά τεχνογνωσίας και υιοθέτηση νεωτεριστικών εκπαιδευτικών μεθόδων στο τοπικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Στο θέμα αυτό δεν υπάρχει ούτε άσπρο ούτε μαύρο.

Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν είναι μπαμπούλας και ούτε πρόκειται να κλείσουν τα δημόσια. Από την άλλη πλευρά πρέπει να κλείσουν σχολές (ειδικά στα ΤΕΙ) και να γίνουν συγχωνεύσεις τμημάτων τα οποία φτιάχτηκαν εν νυκτί για να εξυπηρετήσουν μικροκομματικά συμφέροντα των κατά τόπους κομματαρχών.

Ιδιωτικά πανεπιστήμια [b]μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα[/b], θα πρέπει να φτιαχτούν από φορείς αξιόπιστους και θεσμοθετημένους, οι οποίοι θα εγγυώνται την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Αλλιώς, θα έχουμε ΑΕΙ τύπου ΚΟΡΕΛΚΟ και ΞΥΝΗ, με απώτερη εξέλιξη, τη συνολική απαξίωση του συστήματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Το δημόσιο πανεπιστήμιο θα πρέπει να γίνει πιο ευέλικτο και να έχει πραγματική αυτονομία. Κάτι το οποίο σήμερα, τύποις ισχύει. Το τρέχον σύστημα δημιουργεί ομάδες και κλίκες και ουσιαστικά μετατρέπει τα πιο δυναμικά μυαλά που υπάρχουν σε δημόσιους υπάλληλους οι οποίοι ούτως ή άλλως κάποτε θα ανέβουν βαθμίδα υποστηριζόμενοι από άλλους συναδέλφους τους οποίους αντίστοιχα θα υποστηρίξουν στο μέλλον.

Οι καταλήψεις δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά μαζί με μια σειρά άλλων παρεμβάσεων ευαισθητοποιούν την κοινή γνώμη. Το θέμα είναι ότι αυτή τη στιγμή, ήταν απαραίτητες οι καταλήψεις. Δυστυχώς, σε βάθος χρόνου το μέσο αυτό αντιπαράθεσης και αγώνα έχει χάσει το ειδικό του βάρος μιας και έχει υποστεί κατάχρηση από πλευράς των φοιτητών. Δικαίως, λοιπόν, κάποιοι φωνάσκουν για ομάδες που κλείνουν όποτε θέλουν το πανεπιστήμιο, υποβαθμίζοντας έτσι την αγώνα των φοιτητών.

Δεν είναι τυχαίο - και κλείνω με αυτό - ότι όλες οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις τα τελευταία χρόνια έχουν παταγωδώς αποτύχει. Ήδη ο πρωθυπουργός έχει πάρει αποστάσεις από την υπουργό παιδείας και θεωρώ πιθανή μια κουτσουρεμένη (αν όχι τύποις) μεταρρύθμιση, η οποία δεν θα έχει ουσία και δεν θα αλλάξει τίποτε (για να μην πω ότι θα τα κάνει και χειρότερα).

Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2007

Ευτυχισμένο το 2007

Ότι καλύτερο για όλους σας για το 2007. Υγεία και κάθε ευτυχία, προσωπική και οικογενειακή.