Μετά από σχεδόν 8 μήνες επιστρέφω στο αραχνιασμένο μου blog.
Δεν ξέρω πόσο θα καθίσω, αυτό θα εξαρτηθεί από την καθημερινότητά μου από εδώ και εκεί. Σε αυτούς τους μήνες που πέρασαν δεν έπαψα να επικοινωνώ μέσα από τα ηλεκτρονικά δίκτυα.
Κάθε άλλο, η αλληλογραφία μου αυξήθηκε, το ίδιο και τα posts μου στο twitter. Αντίθετα, άφησα εντελώς το blog καθώς και τα profiles μου στο facebook και linked in.
Βαρεμάρα ; Δεν θα το έλεγα. Πιό πολύ προς το αμεσότητα και ευκολία χρήσης. Στο κινητό και στους υπολογιστές οι clients για το mail και για το twitter τρέχουν σχεδόν συνέχεια, οπότε είναι σχεδόν φυσική κίνηση να σχολιάσω κάτι, να λάβω μέρος σε μία συζήτηση που εξελίσσεται εκείνη τη στιγμή και να δω ένα ενδιαφέρον (;) link.
Νομίζω ότι η τάση που βλέπω να συμβάινει σε εμένα έχει περάσει και σε άλλους ανθρώπους, μιας και τελευταίες στατιστικές δείχνουν πολλά ερημωμένα blog σε αντίθεση με την έκρηξη του twitter.
Ίσως το twitter να έχει την ίδια αποδοχή που έχει το sms στο κινητό. Εντελώς unmotivated έκφραση...
Σχόλια ευπρόσδεκτα...
